เรียนเขียนโปรแกรมภาษา Java OOP ฉบับคนไม่เคยเขียนโปรแกรม

ในส่วนที่ 1 ของการเรียนเขียนโปรแกรม Java,คุณจะพบให้ด้วยการใช้งานคำสั่งตัวเลือก (Switch Case), การใช้งานลูป (For Loop, While Loop, Do-While Loop), และคำสั่งการตกทางของโปรแกรม (Break และ Continue).นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งในการเขียนโปรแกรมที่ใช้งานคำสั่งตัวเลือก (Switch Case) และการลูป (For Loop):

import java.util.Scanner;

public class SwitchCaseAndForLoopExample {
    public static void main(String[] args) {
        Scanner scanner = new Scanner(System.in);
        
        System.out.println("Enter a day of the week (Monday, Tuesday, etc.):");
        String inputDay = scanner.nextLine();
        
        switch (inputDay) {
            case "Monday":
                System.out.println("Today is the start of the workweek.");
                break;
            case "Friday":
                System.out.println("Hooray, it's Friday!");
                break;
            case "Saturday", "Sunday":
                System.out.println("It's the weekend!");
                break;
            default:
                System.out.println("Sorry, that's not a valid day of the week.");
                break;
        }
        
        System.out.println("\nFibonacci sequence using For Loop:");
        int first = 0, second = 1, nextTerm;
        
        for (int i = 0; i < 10; i++) {
            nextTerm = first + second;
            System.out.print(first + " ");
            first = second;
            second = nextTerm;
        }
        
        scanner.close();
    }
}

ในส่วนที่ 2 ของการเรียนเขียนโปรแกรม Java,คุณจะพบให้ด้วยการใช้งานคุณสมบัติดังนี้:

• ถ่ายทอด (Inheritance)
• สัมพันธ์ (Association, Aggregation, Composition)
• การใช้งานแบบทั่วโลก (Overloading) และการเข้าตัวแปร (Overriding)

ตัวอย่างโค้ดสำหรับการใช้งานคุณสมบัติถ่ายทอด:

class Animal {
    public void makeSound() {
        System.out.println("Some animal sound");
    }
}

class Dog extends Animal { // การถ่ายทอด Dog จาก Animal
    @Override
    public void makeSound() {
        System.out.println("Bark!");
    }
}

public class InheritanceExample {
    public static void main(String[] args) {
        Dog dog = new Dog();
        dog.makeSound(); // ในขณะนี้ dog จะเรียกใช้แบบที่หลายรูปของ makeSound() (Overriding)
    }
}

ตัวอย่างโค้ดสำหรับการใช้งานสัมพันธ์ Aggregation:

class Car {
    private Engine engine; // สัมพันธ์ Aggregation: Car เป็นเวลาของ Engine
    
    public void startEngine() {
        engine.start();
    }
}

class Engine {
    public void start() {
        System.out.println("The engine is starting...");
    }
}

public class AggregationExample {
    public static void main(String[] args) {
        Car car = new Car();
        Engine engine = new Engine();
        car.engine = engine; // การกำหนดเวลาของ Car ที่เป็นตัวแปร Engine
        car.startEngine(); // เมื่อเริ่ม motor จะใช้งาน start() จาก Engine
    }
}

สำหรับคุณสมบัตติอื่นๆ นี่เป็นตัวอย่างที่แข็งแกร่ง:

• การใช้งานแบบทั่วโลก (Overloading):

class Calculator {
    public int add(int a, int b) {
        return a + b;
    }
    
    // Overloaded method with different parameters
    public double add(double a, double b) {
        return a + b;
    }
}

• การเข้าตัวแปร (Overriding):

class BaseCalculator {
    public int add(int a, int b) {
        return a + b;
    }
}

class AdvancedCalculator extends BaseCalculator {
    // Overridden method
    @Override
    public int add(int a, int b) {
        System.out.println("Advanced calculator is adding the numbers.");
        return super.add(a, b); // ใช้งานการเข้าตัวแปร (super) เพื่อเรียกใช้ method ที่ถ่ายทอดมาจาก class ตัวแปรแรก (BaseCalculator)
    }
}

ในขณะที่เรากำหนด AdvancedCalculator จะเห็นว่าเราสามารถเข้าถึง add ที่ถ่ายทอดได้โดยการใช้ super.add(a, b), และเมื่อเราเรียกใช้ AdvancedCalculator ในโค้ดอย่างใด จะเป็นการเรียกใช้ของ method add ที่ได้ถูกเขียนใน class AdvancedCalculator ทังหมด.